CIPD – diagnostyka

Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP) jest chorobą autoimmunologiczną powodująca demielinizację pni, korzeni i splotów nerwowych. Jeffrey A. Allen z Uniwersytetu Minnesoty w Minneapolis (USA) i Richard A. Lewis z Centrum Medycznego Cedry-Synaj w Los Angeles przeprowadzili niedawno badania retrospektywne z udziałem kilkudziesięciu kolejnych pacjentów, u których rozpoznano to schorzenie.

Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Neurology” z 15 lipca, prawie połowa z nich okazała się nie spełniać nawet minimalnych wymagań koniecznych do zdiagnozowania CIDP. Dysocjacja cytoalbuminologiczna płynu mózgowo-rdzeniowego wystąpiła u 50 procent przedstawicieli tej podgrupy  przy zazwyczaj niewielkich wzrostach poziomu białek.

Badania przewodnictwa nerwowego wykazały u osób bez CIPD wykazały przeważnie oznaki demielinizacji lepiej odpowiadające innym jednostkom chorobowym. Z drugiej strony immunoterapia często pomagała nawet tym pacjentom, u których w rzeczywistości nie występowała omawiana choroba. Zdaniem Allena i Lewisa błędne rozpoznania CIPD wynikały najczęściej z nadmiernego zaufania do subiektywnego odczuwania przez chorych korzyści z leczenia, zbyt swobodnej interpretacji danych elektrofizjologicznych odnośnie demielinizacji i wyciągania zbyt daleko idących wniosków z poziomów dysocjacji cytoalbuminologicznej.