
Ekspozycja in vivo skuteczniej zwiększa sprawność pacjentów z kompleksowym zespołem bólu regionalnego typu I niż metoda TAU.
Do obiecujących kierunków poszukiwań metod obniżenia niepełnosprawności wynikającej z przewlekłego bólu należy strach związany z bólem. Marlies den Hollander z Uniwersytetu Maastricht (Holandia) i współpracownicy przeprowadzili niedawno badania z udziałem kilkudziesięciu pacjentów z kompleksowym zespołem bólu regionalnego typu I.
Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Pain” z 20 czerwca, ekspozycja in vivo okazała się przynosić lepsze wyniki w ograniczaniu stopnia niesprawności ręki niż leczenie jak zwykle (ang. pain-contingent treatment as usual - TAU). Przewaga tej pierwszej metody w zakresie poprawy sprawności kończyny dolnej była widoczna jedynie w przypadku porównywania stanu przed rozpoczęciem leczenia z sytuacją w 6 miesięcy po jego zakończeniu. Ekspozycja in vivo dawała lepsze wyniki niż TAU w odniesieniu do wszystkich wtórnych punktów końcowych.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- Pain: Post Author Corrections: June 20, 2016 doi: 10.1097/j.pain.0000000000000651