Wirusy A/H3N2 charakteryzują się wariantami genetycznymi zanikającymi pomiędzy epidemiami, szybszą ewolucją antygenową i zakażaniem starszych pacjentów.
Zagadnienie wzorów globalnej cyrkulacji wirusów A/H1N1 i B pozostawało jak dotąd słabo przebadane. Trevor Bedford z Centrum Badań nad Nowotworami Złośliwymi Freda Hutchinsona w Seattle (USA) i współpracownicy poddali niedawno badaniom kilka tysięcy sekwencji hemaglutyniny pochodzącej ze szczepów wywołujących ludzka grypę sezonową w latach 2000-2012.
Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Nature” z 8 czerwca, genetyczne warianty wirusów A/H3N2 lokalnie zanikały w okresach między epidemiami, w przeciwieństwie do A/H1N1 i B. Patogeny należące do pierwszej z wyżej wymienionych kategorii charakteryzowały się szybszą ewolucją antygenową, wywoływaniem zakażeń u starszych pacjentów oraz większymi i częstszymi okresami nasilonej zachorowalności. Rozbieżności te związane być mogą między innymi z faktem, że dzieci rzadziej podróżują niż przedstawiciele innych grup wiekowych.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- Nature (2015) doi:10.1038/nature14460
