Padaczka rolandyczna a iglice centralnoskroniowe

Temat wpływu międzynapadowych iglic centralnoskroniowych na język, zachowanie i funkcje poznawcze ludzi chorych na padaczkę rolandyczną pozostawał do tej pory słabo przebadany. Fenglai Xiao i współpracownicy z Uniwersytetu Syczuanu w Chengdu (Chiny) poddali niedawno badaniom kilkudziesięciu pacjentów z tą formą omawianej choroby, którzy do momentu ich przeprowadzenia nie zażywali leków przeciwdrgawkowych.

Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Neurology” z 8 stycznia, aktywność mózgu charakterystyczna dla padaczki rolandycznej okazał się być największa w obrębie obydwu dolnych zakrętów czołowych, lewego dolnego płata ciemieniowego, zakrętu nadbrzeżnego i lewego jądra ogoniastego. Autorzy omawianego artykułu podkreślają wagę hamowania wyładowań jako metody obniżania prawdopodobieństwa wystąpienia deficytów neuropsychologicznych u dzieci z omawianym zaburzeniem neurologicznym.