Parwowirus B19- groźny dla kobiet w ciąży

Wirus może spowodować m. in. rumień zakaźny (występujący głównie u dzieci), niedokrwistość, atropatię, małopłytkowość oraz leukopenię. Zakażenie odbywa się drogą kropelkową lub poprzez przetoczenie zakażonej krwi. Najwięcej zakażeń wirusem notuje się w okresie wiosennym.

Przebieg zakażenia

W początkowej fazie, w około 50% przypadków, zakażenie przebiega w postaci skąpoobjawowej, manifestuje się objawami grypopodobnymi, co znacznie utrudnia postawienie diagnozy. W kolejnym etapie wirus może powodować zapalenie stawów, naczyń krwionośnych, nerwów obwodowych, mięśnia sercowego, nerek lub pancytopenię (zaburzenie hematologiczne). U osoby dorosłej przebieg infekcji jest ostrzejszy, niż w przypadku dzieci.

Parwowirus B19 a ciąża

Podejrzewa się, że zakażenie parwowirusem B19 jest powiązane z chorobami tkanki łącznej u dorosłych oraz dzieci (reumatoidalne i młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów). Przede wszystkim jednak diagnostyka zakażenia tym wirusem jest istotna w przypadku pacjentek w ciąży, ponieważ zbyt późne rozpoznanie może doprowadzić do anemii, niedotlenienia oraz obrzęku płodu. Parwowirus B19 przenikając przez łożysko może zakazić płód, spowodować niedokrwistość, co skutkuje wodobrzuszem oraz obrzękiem i prowadzi do poronienia.

Diagnostyka

Ze względu na mało specyficzne objawy, badanie wykrywające zakażenie parwowirusem powinno być wykonywane profilaktycznie u każdej kobiety planującej zajście w ciąże oraz u każdej kobiety w ciąży. Badanie w kierunku parwowirusa B19 polega na wykryciu specyficznych dla tego zakażenia przeciwciał w klasie IgM oraz IgG metodą ELISA. Pozytywny wynik badania w klasie IgM przemawia za świeżą infekcją i jest bezwzględnym wskazaniem do monitorowania ciąży i częstego wykonywania badań USG w celu obserwacji płodu.