Ząbkowanie a gorączka i nadmierne ślinienie.

W ocenie procesu ząbkowania bierze się pod uwagę czas, kolejność i miejsce pojawiania się zębów, wygląd dziąsła, błony śluzowej jamy ustnej oraz objawów ogólnych, które towarzyszą ząbkowaniu.

Wyniki badań nie potwierdzają związku gorączki z ząbkowaniem. Chociaż u 95% dzieci obserwuje się temperaturę ciała do 37,8 stopni C, to wzrost jej powyżej 38,5 st. kojarzony jest z częstym występowaniem infekcji w II półroczu życia dziecka i zbieżności czasowej z wygasaniem nabytej odporności biernej.

Nadmierne ślinienie towarzyszy ząbkowaniu, często występuje znacznie wcześniej i nie zawsze związane jest z ząbkowaniem. W naturalnym rozwoju gruczoły ślinowe zaczynają pełnić swoją funkcję około 3 mż. Niemowlę nie potrafi połykać śliny, a w związku z ząbkowaniem i odczuwaniem świądu i bólu dziąseł wkłada do buzi palce i różne przedmioty co jest przyczyną dodatkowej stymulacji gruczołów do zwiększonej produkcji śliny. W miarę rozwoju czynność połykania jest coraz sprawniejsza, a objawy ślinienia ustępują.